Κάποιοι Τ/κ στο βόρειο τμήμα της Κύπρου οι οποίοι με κάθε ευκαιρία δηλώνουν ότι θέλουν να επανενώσουν την Κύπρο, είτε δεν κατανοούν κάποια πολύ απλά θέματα ή υποκρίνονται ότι δεν θέλουν να τα κατανοήσουν. Αναφέρομαι βέβαια στις αντιδράσεις κατά της απόφασης Οραμς η οποία με κάποιες εξαιρέσεις μεταξύ των Τ/κ καταδικάστηκε συλλήβδην από τους υπόλοιπους συμπατριώτες μας είτε ανήκουν στην Αριστερά, ή στη Δεξιά ή στο Κέντρο. Στις ελεύθερες περιοχές βέβαια δεν λείπουν οι γνωστοί νομικιστές οι οποίοι θεωρούν ότι το Κυπριακό θα λυθεί μόνο με δικαστικές αποφάσεις.
Εδαφικό
Η βασική σύγχυση των Τ/κ ξεκινά βασικά από το μπέρδεμα των κεφαλαίων εδαφικό και περιουσιακό που συζητούνται μεταξύ του Δημήτρη Χριστόφια και του Μεχμέτ Ταλάτ.
Στο εδαφικό συζητούμε το ποσοστό του εδάφους το οποίο με τη λύση θα τεθεί υπό Τ/κ διοίκηση. Ουδείς αμφισβητεί ότι ένα ποσοστό εδάφους 26-28% θα βρίσκεται υπό το διοικητικό έλεγχο της τ/κ συνιστώσας πολιτείας και ότι οι κάτοικοι αυτής της περιοχής θα ψηφίζουν για την ανάδειξη των εκπροσώπων της Τ/κ πολιτείας στην ομοσπονδιακή Βουλή και θα καταβάλλουν φόρους και δημοτικά τέλη στις κοινότητες όπου θα ανήκουν.
Η (σκόπιμη;) σύγχυση έγκειται στο ότι οι Τ/κ πολιτικοί θεωρούν ότι με τη διευθέτηση του εδαφικού λύνεται και το περιουσιακό, δηλαδή όλες οι περιουσίες που έχουν οι Ε/κ πρόσφυγες με κάποιο μαγικό τρόπο, όπως αυτόν που αποφάσισε λίγο μετά το 1974 ο κ. Ντενκτάς, θα απολέσουν τις περιουσίες τους και το θέμα θα κλείσει με κάποιες αποζημιώσεις και ανταλλαγές περιουσιών. Αυτή η προσέγγιση βέβαια έχει σοβαρές δυσκολίες. Για να αποζημιωθούν οι Ε/κ περιουσίες στο Βορρά απαιτείται ένα ποσό πάνω από 40 δις ευρώ ενώ και το σενάριο της ανταλλαγής μπάζει αφού οι Τ/κ ελέγχουν μόνο το 12% της περιουσίας στο Νότο.
Από την άλλη το δικαίωμα της περιουσίας έχει ξεκαθαρίσει εδώ και δεκαετίες και συγκεκριμένα μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε τότε με εκατομμύρια εκτοπίσεις Πολωνών, Γερμανών, Σουδητών πριν και κατά τον Πόλεμο ουσιαστικά ανάγκασε την Ε.Ε και το ΕΔΑΔ να θεσμοθετήσουν αμετάθετα και τελεσίδικα υπέρ του ατομικού δικαιώματος περιουσίας, ανεξάρτητα από το πολιτικό καθεστώς που ισχύει σε κάθε περιοχή.
Η απόφαση πχ του Ε.Δ.Α.Δ. στις 27/7/98 υπέρ της Τιτίνας Λοϊζίδου κατά της Τουρκίας παρότι αναγνώρισε ότι στο Βορά υπάρχει ένα υποτελές κρατίδιο στην Τουρκία δεν αμφισβήτησε τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα της κ. Λοϊζιδου και των υπολοίπων 170,000 ε/κ προσφύγων, απόφαση την οποία δεν μπορεί να μην λάβει υπόψη οποιαδήποτε λύση στο Κυπριακό. Η απόφαση αυτή ανέτρεψε την Τουρκική θέση που ίσχυε από το 1974 ότι το περιουσιακό θα λυθεί μόνο με αποζημιώσεις και ανταλλαγές περιουσιών και διατυπώθηκε στο σχέδιο Ανάν το οποίο ψήφισαν οι Τ/κ υπό τη ρύθμιση ότι όλες οι περιουσίες Ε/Κ και Τ/κ επιστρέφουν με τη λύση στην πρό του 1974 κατάσταση, δεδομένων βέβαια πολλών πρακτικών δυσκολιών που υπάρχουν.
Πολιτικό ή νομικό;
Οι Τ/κ έσπευσαν τις μέρες που πέρασαν να κατηγορήσουν τους Ε/κ ότι κινούνται νομικίστικα και όχι πολιτικά. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι το Κυπριακό είναι κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα και ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που θέλουν να κινηθούν με βάση νομικισμούς.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση Αποστολίδη Vs Orams όμως που αρχίζει το νομικό και που το πολιτικό;
Ο κ. Αποστολίδης ως ένα άτομο που τάχθηκε υπέρ της λύσης του 2004 απέδειξε με τους χειρισμούς του εξαιρετική πολιτική ωριμότητα. Στη Λάπηθο έχει αρκετή περιουσία. Μέρος αυτής της περιουσίας νέμονται Τ/κ συμπατριώτες μας που μεταφέρθηκαν από το Νότο, οπότε κι αυτοί είναι πρόσφυγες, και ένα άλλο μέρος πωλήθηκε σε άγγλους όπως το ζεύγος Οραμς. Ο κ. Αποστολίδης αναγνωρίζοντας την πολιτική πτυχή του Κυπριακού δεν ενήγαγε τον Τ/κ συμπατριώτη μας που ζει στο σπίτι του και καλλιεργεί τα κτήματα του, αλλά το άσχετο ζεύγος των Οραμς οι οποίοι σηκώθηκαν από την Αγγλία, ήρθαν στην Κύπρο και αγόρασαν πολύ φθηνά και κυρίως παράνομα την περιουσία του.
Με την απόφαση του αυτή και τη σύμφωνο γνώμη του ΔΕΚ ο κ. Αποστολίδης διεκδικεί μεν την περιουσία του μέχρι κεραίας αναγνωρίζει όμως τις πρακτικές δυσκολίες οι οποίες έχουν να κάνουν με το που θα ζήσει ο Τ/κ σε περίπτωση λύσης.
Η περίπτωση Οραμς ναι είναι καθαρά νομική διότι οι άγγλοι υπήκοοι ήρθαν στη χώρα μας σαν κλέφτες για να εκμεταλλευθούν το πρόβλημα μας. Οι κλέφτες αν δεν κάνω λάθος πάνε φυλακή! Το ίδιο ισχύει για άλλες 25.000 αλλοδαπούς οι οποίοι έκτισαν ή αγόρασαν σπίτια Ε/κ και κάνουν τις εξωτικές και ταυτόχρονα φθηνές τους διακοπές στον Καραβά, στο Κάρμι, στο Μπέλαμπάις και στη Γιαλούσα. Αυτοί οι Κουρσάροι ναι πρέπει να φοβούνται και σίγουρα θα πάρουν πόδι από τον τόπο μας.
Δεν νομίζουν άραγε οι Τ/κ συμπατριώτες μας ότι ήδη αρκετά προβλήματα έχουμε μεταξύ μας, για να μας δημιουργούν πρόσθετα και κάποιοι τρίτοι;
· Εκτός βέβαια κιαν θεωρούν ότι ο Ε/κ πρόσφυγας πρέπει να αποδεχθεί να χάσει μέρος της περιουσίας του για τους Τ/κ επειδή το πρόβλημα είναι πολιτικό, αλλά ταυτόχρονα να δικαιολογήσει και τις παρανομίες του κάθε ευρωπαίου κλεπταποδόχου ο οποίος δήθεν ενισχύει την οικονομία των Τ/κ.
· Εκτός κιαν οι φίλοι Τ/κ δεν κατανοούν ότι με τη λύση θα κτίζουν και θα πωλούν σε Ευρωπαίους νόμιμα προς μισό και ένα εκατομμύριο ευρώ τις επαύλεις επί της δικής τους γης και όχι 100 χιλιάδες στερλίνες σε κάθε αγύρτη που τους θεωρεί τρικοσμικούς και αντικείμενα εκμετάλλευσης.
Οι Ε/κ
Από την άλλη βέβαια και κάποιοι Ε/κ νομικιστές πρέπει να κατανοήσουν ότι το Κυπριακό δεν θα λυθεί με αποφάσεις δικαστηρίων. Λόγω χώρου αρκούμαι στο εξής: Αυτοί οι οποίοι σήμερα πανηγυρίζουν για την απόφαση Οραμς τί θα έχουν να πουν εάν πχ το ΕΔΑΔ αναγνωρίσει την Τ/κ επιτροπή περιουσιών ως νόμιμη και επαρκή και υποχρεωθούν έτσι όλοι οι πρόσφυγες,ιδιοκτήτες γης στο Βορά, να αναζητήσουν το δίκαιο τους από την ίδια την Τουρκία η οποία ελέγχει απόλυτα αυτή την Επιτροπή;
