Ενσυναίσθηση και οι πολιτικοί αυτής της χώρας

Σε αυτή τη χώρα κατανοούμε ο ένας τα προβλήματα του άλλου; Ένας βουλευτής για παράδειγμα που κάθεται στη Βουλή και προβληματίζεται και κυρίως αποφασίζει περί της κατανομής των κονδυλίων, ή ένας υπουργός μπορεί να «ακούσει το βραχνά των άλλων» όπως θα έλεγε και ο Γιώργος Σεφέρης; Ή μήπως πάντα κατά τον ποιητή, ο «καθένας χωριστά ονειρεύεται»; Με λίγα λόγια υπάρχει σε αυτό τον τόπο στοιχειώδης ενσυναίσθηση;
Τον όρο αυτό εισήγαγε το 1906, με τη δημοσίευση της μονογραφίας του, ο Γερμανός φιλόσοφος και ψυχολόγος Theodor Lipps με τίτλο «Ενσυναίσθηση και αισθητική απόλαυση». Για τον Lipps η ενσυναίσθηση αποτελεί «την αναγκαία συνθήκη όχι μόνο κάθε αισθητικής εμπειρίας αλλά και της βαθύτερης ενότητας του υποκειμένου με τον κόσμο». Δηλαδή; Πρόκειται για τη μαγική ικανότητα που διαθέτει κάθε άνθρωπος να ταυτίζεται και να εισδύει απρόσκλητος στις «εσωτερικές» νοητικές καταστάσεις άλλων προσώπων. Τη δυνατότητα να «συναισθάνεται», να «αντιλαμβάνεται» βιωματικά τα αισθήματα ενός τρίτου προσώπου. Πονάς, πονώ μαζί σου. Υποφέρεις, υποφέρω μαζί σου. Όπως το θέτει και ο διάσημος ψυχολόγος Daniel Coleman, «η ενσυναίσθηση οικοδομείται πάνω στην αυτεπίγνωση. Όσο περισσότερο ανοιχτοί είμαστε στις ίδιες μας τις συγκινήσεις τόσο περισσότερο ικανοί θα είμαστε στο να αντιληφθούμε τα συναισθήματα των άλλων».

Δύο ταχύτητες
Ες γην εναλίαν Κύπρο υπάρχουν αυτή τη στιγμή δύο ταχύτητες ανθρώπων. Από τη μια η μεγάλη πλειονότητα αυτών που βιώνουν στο πετσί τους την οικονομική και κοινωνική κρίση, δηλαδή οι 100.000 άνεργοι, το μεγάλο ποσοστό των συνανθρώπων μας που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, τα πεινασμένα παιδιά στα σχολεία, τα εκατοντάδες παιδιά που κυκλοφορούν μες στο ψοφόκρυο των ημερών χωρίς σακάκι γιατί δεν έχουν και οι συνταξιούχοι των 300 ευρώ. Από την άλλη μια μικρή κακομαθημένη ελίτ πολιτικών και επιχειρηματιών που βύθισε ολόκληρη την κοινωνία στο άγος και την αναξιοπρέπεια.
Μια ελίτ χωρίς ευαισθησίες και κυρίως χωρίς ενσυναίσθηση. Τι συζητά και επί ποιων σοβαρών θεμάτων προβληματίζεται αυτή την περίοδο η κυπριακή ελίτ των ολίγων υπουργών, των ολίγων γενικών διευθυντών, των ολίγων μεγαλοχρεωστών, κάποιων δημάρχων και βεβαίως των εντίμων και μονίμως φωνασκούντων βουλευτών;
• Αντί να σταθούν δίπλα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος δίνει μοναχικά τη μάχη για τη λύση του Κυπριακού χάνονται μέσα σε λέξεις και σε ανιστόρητες αναλύσεις προσμετρώντας πολιτικά οφέλη. Η στάση τους εξηγείται εύκολα. Σκεφτείτε πχ κόμματα όπως το ΔΗΚΟ η ΕΔΕΚ η Συμμαχία Πολιτών, οι Οικολόγοι, αν μετά τη λύση του Κυπριακού έχουν λόγο ύπαρξης. Σήμερα υπάρχουν για να εξιχνιάζουν συνομωσίες των ξένων, να ζητούν την παύση του Ντάουνερ, να επισείουν τον τουρκικό κίνδυνο, να καλούν το λαό σε ένα συνεχή απροσδιόριστο αγώνα. Τι είδους αγώνας είναι αυτός όταν αποκλείεται ο πόλεμος με την Τουρκία και δεν αναλαμβάνεται καμιά πρωτοβουλία για λύση; Είναι ο αγώνας του τίποτα που διεξάγεται στο πλαίσιο μια τιποτένιας πολιτικής.
• Ασχολούνται με τα αυτοκίνητα των κρατικών αξιωματούχων. Σφάζονται ποιος θα κρατήσει τη λιμουζίνα, τον οδηγό, τους αστυνομικούς προστάτες και την ιδιαιτέρα γραμματέα των 2.000 ευρώ. Μιλούμε για άτομα-δικαιούχους των οποίων οι μισθοί ξεπερνούν την κλίμακα Α16, και τα οποία παρά τις όποιες μειώσεις μισθών δεν έχουν ενοχληθεί ποσώς από την οικονομική κρίση.
• Ασχολούνται με τις αγορές όπλων. 100 εκατομμύρια για φρεγάτες οι οποίες θα αντιπαραταχθούν στην τουρκική αρμάδα στην κυπριακή ΑΟΖ. 30 εκατομμύρια για να αναβαθμίσουμε για 300 ώρες πτήσης τις παλιατζούρες τις οποίες αγοράσαμε δίκην ελικοπτέρων από τη Ρωσία, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα δυσαρεστηθεί το Κρεμλίνο.
• Ασχολούνται με την καταστροφή πυρομαχικών και βλημάτων όλμων που αγοράσαμε στο παρελθόν και σάπισαν στις αποθήκες έναντι εκατοντάδων εκατομμυρίων, τα οποία βέβαια έναντι δεκάδων εκατομμυρίων πρέπει να αναπληρώσουμε, για να πάρουν και τα κόμματα τη μοιρασιά στις μίζες.
• Ασχολούνται με την επιχορήγηση των κομμάτων τα οποία πρέπει να συνεχίσουν να ασκούν τον πελατειακό τους ρόλο, αλλά και για τη διατήρηση των επιδομάτων τους τα οποία απέκοψαν για μερικούς μήνες, τα οποία όμως επανήλθαν διότι οι πολιτικοί έχουν υποχρέωση να γυρίζουν την Κύπρο και να καταθέτουν φακελάκια σε γάμους παιδιών διαφόρων παραγόντων που τους εξυπηρετούν διαχρονικά.
• Ασχολούνται νυχθημερόν πώς θα κρύψουν στοιχεία με βάση τα οποία εμφαίνεται η χυδαία τους διαπλοκή με μεγαλοκεφαλαιοκράτες της Κύπρου και του εξωτερικού οι οποίοι έκαναν παχυλές εισφορές στα κόμματά τους με αντίτιμο να τους αφήσουν τη χώρα μας ξέφραγο αμπέλι. Προχθές από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο ήταν στα εγκαίνια του Μολ στην Πάφο. Με ποιου τα χρήματα λειτούργησε αυτό το πολυκατάστημα όταν ο ιδιοκτήτης του χρωστά ήδη 350 εκατ στην Τράπεζα και κυρίως δεν πληρώνει;

Με λίγα λόγια η ελίτ αυτής της χώρας ζεί στην κοσμάρα της. Δεν φαίνεται να κατανοεί παρά την πρώτη άτακτη ριπή του εξουθενωμένου κατόχου του G3 προχθές έξω από τη Βουλή. Δεν κατανοεί ότι η ταχέως συντελούμενη εξαχρείωση της μεσαίας τάξης και των λούμπεν αυτής της χώρας δημιουργεί σε πρώτη φάση μια διαδικασία εξαχρείωσης της κοινωνίας στο σύνολό της. Μια εξαχρειωμένη κοινωνία οικονομικά, ιδεολογικά και ηθικά δεν μπορεί να έχει μέλλον. Ο Μαρτιν Λούθερ Κιγκ ήταν ξεκάθαρος: «Η θα μάθουμε να ζούμε μαζί σαν αδέλφια ή θα καταστραφούμε μαζί σαν ανόητοι».

Χάσαμε τον Γιωργάκη. Stop

Καταπληκτικό παιδί. Τον έβλεπα συχνά τα καλοκαίρια στην παραλία να διασκεδάζει με τους φίλους του πίνοντας τις μπιρίτσες του και συζητώντας κυρίως ποδοσφαιρικά. Παρότι Λεμεσιανός, Ομονοιάτης βέρος. Αυτό δεν μπορούσα ποτέ να το καταλάβω. Χάθηκε μια ομάδα να υποστηρίξεις στη Λεμεσό, του έλεγα κι αυτός γελούσε. «Η Ομόνοια είναι παγκύπρια θρησκεία, κύριε Διονύση». Ψήφιζε ΑΚΕΛ όχι γιατί θεωρούσε τον εαυτό του αριστερό, αλλά γιατί διαισθανόταν μια ταξική συγγένεια με το κόμμα αυτό, χωρίς καν να μπορεί να την προσδιορίσει. Εργάζεται σε ναυτιλιακή εταιρεία. Στα 28 του χρόνια, κτυπούσε 2.000-2.500 χιλιάδες μηνιαίως. Παιδί με φιλότιμο, πάντα ευγενικός, έξω καρδιά, πρόθυμος πάντα να κεράσει τους φίλους του.



Αυτό το καλοκαίρι τον ξαναείδα στο ίδιο στέκι. Τα μπράτσα του ήταν κτυπημένα με σβάστικες. Φορούσε αμάνικες φανέλες με σταυρούς, δικέφαλους αετούς και βασιλικές σημαίες. Κάθισα στην παρέα των νεαρών με έναν κόμπο να μου σφίγγει το στομάχι.



«Τι έγινε, ρε Γιωργάκη;». «Δεν βλέπεις, κύριε Διονύση; Δουλεύουμε δυο-τρεις μέρες τη βδομάδα. Χάσαμε τον μισό μας μισθό. Δεν μπορούμε πλέον να κυκλοφορήσουμε σαν άνθρωποι. Τα λεφτά τα τρώνε οι μετανάστες και οι Τουρκοκύπριοι. Εμείς ζητιανεύουμε…».



Θυμήθηκα τον Έρικ Χόσμπαουμ και την ιστορία του «Σύντομου 20ού αιώνα». Οι απλοί άνθρωποι της εργατικής τάξης σε περιόδους οικονομικής κρίσης ταλαιπωρούνται από ξενοφοβικά σύνδρομα. Η οικονομική κρίση εκτρέπεται σε κοινωνική, με την ανεργία να καλπάζει. Νομοτελειακά η κρίση γίνεται ιδεολογική.

Ο πρώην μετριοπαθής εργάτης που ανήκει στις παραδοσιακές συντεχνίες οργανώνεται τώρα και θέλει να διασφαλίσει τη δουλειά του έναντι άλλων εργατών, λιγότερο προνομιούχων από τον ίδιο, τους οποίους αντιμετωπίζει ως ανταγωνιστές. Ξεπερνιέται έτσι η πάλη των τάξεων του Μαρξ και πραγματώνεται ο σοσιαλισμός των φοβισμένων και των απληροφόρητων.





Ο Γιωργάκης είναι αυτήν τη στιγμή οργανωμένος στο ΕΛΑΜ. Στο ΕΛΑΜ, όπως μου είπε, έχει οργανωθεί και ο Κώστας. Αυτός είναι Αελίστας, όπως και ο Αντώνης, που είναι Απολλωνίστας και ο Θεόδωρος, που είναι Αποελίστας. Ο Κώστας μάλιστα σταμάτησε να δηλώνει οπαδός της ΑΕΛ, γιατί, λέει, διάβασε στον «Φιλελεύθερο» ένα ρεπορτάζ που έλεγε ότι το κίτρινο χρώμα που έχει η ΑΕΛ το πήρε από έναν Τουρκοκύπριο, προπολεμικά, που ήταν οπαδός της Φενέρ Μπαχτσέ.



Τόλμησα να ρωτήσω:

«Καλά, ρε παιδιά, εσείς που σκοτώνεστε στα γήπεδα, τώρα γίνατε όλοι μέλη του ΕΛΑΜ;».

Πήρα αποστομωτική απάντηση: «Αυτό που προέχει τώρα, κύριε Διονύση, είναι να σώσουμε τους Κυπραίους από τους ξένους. Θα πεινάσουμε όπως πάμε».



Σαφέστατα και κάποιοι στην ηγεσία του ΕΛΑΜ δεν είναι χαζοί. Απεναντίας, φαίνεται να είναι μετρ στην προπαγάνδα, όπως υπήρξαν εξάλλου όλα τα υπερεθνικιστικά και φασιστικά καθεστώτα. Προς το παρόν, ακολουθούν τα βήματα της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα. Πρόσφατα στη Λεμεσό μοίρασαν τρόφιμα, δώρα και ρουχισμό σε Ε/Κ και Ελλαδίτες στην πλατεία Ηρώων. Ζητούσαν ταυτότητες για να μοιράσουν τη βοήθεια. Οι ξένοι που προσήλθαν αποπάρθηκαν σκαιώς. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις τούς δείχνουν να μπαίνουν στη Βουλή και φιλοδοξούν σε ποσοστά όπως και η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα. Δραστηριοποιούνται κυρίως μεταξύ των νέων ανέργων, ξεκίνησαν καμπάνιες σε λύκεια και γυμνάσια, και τα μέλη τους πλέον ενθαρρυμένα μιλούν ανοικτά και δημόσια. Για να μην παρεξηγηθώ, σαφέστατα και η δημοκρατία μας αντέχει τον λόγο ενός ξενοφοβικού φασίστα. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι σχεδόν δεν υπάρχει αντίλογος.



Πού ποντάρουν;



Στοιχηματίζουν σαφέστατα στην οικονομική κρίση και ποντάρουν στην έλλειψη γνώσης. Λανσάρουν μαύρες στολές, ελληνικές σημαίες, σπαρτιατικά σύμβολα, και σε μια πειθαρχία στρατιωτική, που εκ πρώτης όψεως εντυπωσιάζει κυρίως τους νέους. Η τακτική τους επιβάλλει να εστιάζουν σε εύκολους στόχους. Για παράδειγμα, δεν θα τους δούμε να περικυκλώνουν τράπεζες ή το υπουργείο Οικονομικών και να διαμαρτύρονται για τα δισεκατομμύρια που καλείται να πληρώσει σήμερα ο Κύπριος φορολογούμενος. Κυνηγούν τους ξένους εργάτες και τους Τ/Κ παρουσιάζοντάς τους ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει σήμερα η χώρα μας.



· Σήμερα στην Κύπρο υπάρχουν γύρω στις 400.000 φορολογούμενοι. Ας δεχτούμε ότι ξοδεύουμε για τους αιτητές πολιτικού ασύλου και τους Τ/Κ στα νοσοκομεία μας ένα ποσό 30 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Αυτό αναλογεί στον κάθε φορολογούμενο 75 ευρώ ετησίως. Την ίδια στιγμή, ο Κύπριος φορολογούμενος καλείται να υποστεί μειώσεις στον μισθό του λόγω οικονομικής κρίσης της τάξης των 500 ευρώ μηνιαίως. Υπάρχει μέτρο σύγκρισης; Κι αυτό το γράφω χωρίς να εννοώ ότι θέλω η Κύπρος να γίνει ξέφραγο αμπέλι για τους μετανάστες.

· Προτάσσουν τα ξενοφοβικά τους σύνδρομα εν ονόματι του ελληνισμού. Ξεχνούν ότι η ελληνική σκέψη πραγματώνεται και πέρα από τα ελληνικά σύνορα. Υιοθετούν τακτικές των ναζί τη στιγμή που γνωρίζουν ότι οι Έλληνες οδηγήθηκαν στα Άουσβιτς και τα Νταχάου από τους χιτλερικούς, ξεχνούν ότι στην περίοδο της Κατοχής εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πέθαναν από την πείνα και την εξαθλίωση. Μπορεί λοιπόν κάποιος που αυτοαποκαλείται Έλληνας να είναι νεοναζί; Μόνο ανιστόρητοι μπορούν να το κάνουν.



Ιστορική αναλογία



Τόσο ο Χίτλερ όσο και ο Μουσουλίνι, αργότερα και ο Μεταξάς, με τον ίδιο τρόπο ξεκίνησαν. Ως προστάτες του λαού και του έθνους. Κτυπούσαν μετανάστες, έκαιγαν περιουσίες ξένων, έριχναν στην πυρά βιβλία που τα θεωρούσαν επικίνδυνα. Μόλις αναρριχήθηκαν στην εξουσία, κατάργησαν τη δημοκρατία, στην οποία δεν πιστεύουν. Οι φασίστες πιστεύουν σε ένα κράτος-θεό που ελέγχεται από ένα κόμμα με οπαδούς μελανοχιτώνες, δεν θέλουν συντεχνίες ούτε πάλη των τάξεων, αλλά και την Εκκλησία, που σήμερα τους εκθειάζει, περιορισμένη στα θρησκευτικά της καθήκοντα. Πάνω απ’ όλα το κράτος-θεός και ο ηγέτης του, ο οποίος είναι ημίθεος.

Εν ολίγοις, πρέπει να ξυπνήσουμε και κυρίως να βγουν από το λήθαργο όλοι αυτοί οι λαϊκιστές πολιτικάντηδες της Κύπρου που διασύρουν και ευτελίζουν καθημερινά το δημοκρατικό πολίτευμα παπαρολογώντας για οτιδήποτε άλλο εκτός από την προαγωγή λύσεων στα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων. Διαφορετικά, θα μας ξυπνήσει ένα πρωί το παράγγελμα «εγέρθητι» ενός κοντόχοντρου και μισότρελου φασίστα, ο οποίος διά της λαϊκής ψήφου θα επιχειρήσει να διαφεντέψει τις ζωές μας. Προς το παρόν χάσαμε τον Γιωργάκη, κι αυτό με θλίβει.

Ποιοι ξετίναξαν την Τράπεζα Κύπρου;

Εκατοντάδες επιχειρηματίες εμφανίζονται υπερδανεισμένοι στην Τράπεζα Κύπρου σε κατάσταση που συνέταξε η ίδια η τράπεζα, με τα λεγόμενα κακά δάνεια να ξεπερνούν τα 6 δισ. ευρώ. Σε αυτόν τον κατάλογο φιγουράρει η ελίτ των κυπριακών επιχειρήσεων, με τα ονόματα των επιχειρηματικών ανάπτυξης γης Λεπτός και Αρίστο να εμφανίζονται με τεράστια δάνεια, ως επίσης και δεκάδες άλλες τουριστικές επιχειρήσεις που φαίνονται να έχουν αντλήσει εκατοντάδες εκατομμύρια χωρίς όμως δυνατότητα αποπληρωμής. Σύμφωνα με το εσωτερικό σημείωμα της τράπεζας το οποίο έχει δοθεί στο δ.σ. της Τράπεζας αλλά και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι χρηματοδοτήσεις αυτές «κατά την περίοδο 2006-2011 παρουσίαζαν αδυναμίες κατά την αξιολόγηση των αιτημάτων τους (προβληματικό ιστορικό συνεργασίας) και επίσης η αποπληρωμή τους στηριζόταν σε πολύ φιλόδοξες προβλέψεις/σενάρια οι οποίες βασίζονταν στη συνέχιση της αύξησης της οικονομικής δραστηριότητας (υπερθέρμανσης) που παρατηρήθηκε την περίοδο 2005-2008».
Το έγγραφο αυτό της Τράπεζας Κύπρου στην πραγματικότητα αποτελεί κόλαφο κατά των προηγούμενων συμβουλίων της τράπεζας τα οποία όπως εμφαίνεται συμπεριφέρονταν εντελώς επιπόλαια με τα χρήματα των καταθετών, προσφέροντας προβληματικά δάνεια τα οποία με βάση το ιστορικό των επιχειρήσεων έπρεπε να είχαν διακοπεί τουλάχιστον από το 2009. Σύμφωνα με νομική πηγή, το έγγραφο της τράπεζας υποδεικνύει και το σοβαρό ενδεχόμενο ποινικών ευθυνών των μελών του δ. σ. και των διευθυντών της τράπεζας για επίδειξη ασύγγνωστης αμέλειας κατά των μετόχων της Τράπεζας. Έμμεσα πλην σαφώς το έγγραφο, τέλος, ανοίγει και το μεγάλο κεφάλαιο των κομματικών παρεμβάσεων προς τις τράπεζες και της διαπλοκής μεγάλου κεφαλαίου και πολιτικής, ενώ αναδεικνύει και τις τεράστιες ευθύνες των κεντρικών τραπεζιτών από το 2005-2011 οι οποίοι δεν άσκησαν επαρκώς τον εποπτικό τους έλεγχο.
Το θέμα εν ολίγοις πέρα από οικονομικό είναι και εξόχως πολιτικό, αν στις επισφάλειες των 6 δισ. της Τράπεζας Κύπρου συμπεριλάβει κανείς τις εκτιμήσεις για πέραν των 3 δισ. επισφαλειών του Συνεργατισμού και το 1,9 δισ. επισφάλειες της Ελληνικής. Οι αριθμοί καταδεικνύουν ότι η πλειονότητα των επιχειρήσεων στην Κύπρο όχι μόνο είναι υπερχρεωμένες, αλλά στα πρόθυρα κατάρρευσης λόγω προβληματικής χορήγησης των δανείων προς αυτές. Το ερώτημα που τίθεται ως εκ τούτου είναι εύλογο: αν αυτές οι επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της κυπριακής οικονομίας θα πρέπει να σωθούν και κυρίως πώς; Το συμπέρασμα που εξάγεται από την παράθεση των πιο κάτω στοιχείων είναι ότι δεν έπρεπε να αφεθούν να γίνουν τόσο μεγάλες και γι’ αυτό δεν φταίνε κατ’ ανάγκη μόνο οι ίδιες. Αυτοί που αποφάσιζαν για τον δανεισμό τους ήταν άλλοι, ρισκάροντας όχι με δικά τους χρήματα αλλά με τα λεφτά των χιλιάδων καταθετών της τράπεζας. Την ίδια στιγμή επίσης πρέπει να απαντηθεί και ένα άλλο ερώτημα: ποιοι τους πίεζαν να δίνουν προβληματικά δάνεια και πώς η χορήγηση αυτών των ανεμοδανείων ανέβαζε κάθε χρόνο τα μπόνους τους;

Η μάχη των μαχών

Η Τράπεζα Κύπρου διά του νέου της εκτελεστικού διευθυντή κ. Χούριγκαν ξεκαθάρισε σε συνέντευξη στον Φ ότι μια ειδική μονάδα της τράπεζας πλαισιωμένη από Βρετανούς εμπειρογνώμονες θα εξετάσει ένα προς ένα τα επισφαλή δάνεια. Όσες επιχειρήσεις σώζονται με τη βοήθεια της τράπεζας θα σωθούν. Όσες δεν σώζονται αναγκαστικά θα μπουν σε διαδικασία εκποίησης. Σύμφωνα με στέλεχος της Κεντρικής Τράπεζας, η διατύπωση αυτής της σκληρής θέσης ανάγκασε μεγάλη μερίδα επιχειρηματικών να αρχίσουν να μεταφέρουν από το εξωτερικό καταθέσεις για να σώσουν τις επιχειρήσεις τους. Αυτό σύμφωνα με την ίδια πηγή άρχισε να αντανακλάται και στο ισοζύγιο εκροών - εισροών της Τράπεζας, το οποίο τις τελευταίες βδομάδες εμφανίζεται ισοζυγισμένο. Βεβαίως υπάρχουν και οι επιχειρηματίες ανάπτυξης γης οι οποίοι δεν διαθέτουν ρευστότητα και ως εκ τούτου κινδυνεύουν. Η μερίδα αυτή επιχειρεί να αντιδράσει πολιτικά χρησιμοποιώντας είτε το Προεδρικό είτε τα κόμματα, με τις πρώτες βολές εναντίον του εκτελεστικού διευθυντή της Τράπεζας Κύπρου και του δ.σ. να είναι ορατές. Με λίγα λόγια, η πίεση η οποία αρχικά ασκήθηκε επί της Κεντρικής Τράπεζας, που λειτουργούσε ως αρχή εξυγίανσης της Τράπεζας Κύπρου, τώρα μεταφέρεται εντός της τράπεζας, με την πλειονότητα της πολιτικής ηγεσίας της χώρας να βρίσκεται σε ολόπλευρη σύγκρουση με την Κεντρική Τράπεζα και τα νέα συμβούλια των τραπεζών, τα οποία επιχειρούν να εξορθολογήσουν τη λειτουργία των συγκροτημάτων τους.

Οι δύσκολες περιπτώσεις

Ο κατάλογος της Τράπεζας Κύπρου με τους επισφαλείς χρεώστες είναι λεπτομερειακός. Στον κατάλογο αυτό κατατίθεται επιπλέον για κάθε επιχείρηση ένα μικρό υπόμνημα, το οποίο επεξηγεί τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε το δάνειο μέχρι το τέλος του 2011. Τα ποσά το 2012 και ’13 έχουν αυξηθεί ακόμα περισσότερο λόγω κυρίως της αναχρηματοδότησης των δανείων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η διατύπωση είναι κοινή: «Η δυνατότητα αποπληρωμής δεν τεκμηριώθηκε …ενώ η εξόφληση του δανεισμού βασίστηκε σε πολύ αισιόδοξες προβλέψεις». Θα πρέπει να τονισθεί ότι η συντριπτική πλειονότητα των δανείων δόθηκε την περίοδο των παχιών αγελάδων 2005-2008 και εν μέσω μιας εκκωφαντικά αισιόδοξης περιρρέουσας οικονομικής κατάστασης την οποία καλλιέργησε η διακυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου με την ένταξή μας στην ΕΕ.

«Αρίστο» / «Λεπτός»

Μέχρι τις 11/6/2013μ το συγκρότημα Dolphin της Aristo Group είχε άμεσες μέγιστες υποχρεώσεις στην Τράπεζα Κύπρου 300.33 εκατ. ευρώ. Το 2011, με βάση την κατάσταση που έδωσε η τράπεζα και την οποία αποκαλύπτουμε σήμερα, οι υποχρεώσεις της Aristo Group ανέρχονταν στα 198.581.410 εκατ. ευρώ, ενώ την 1/1/2006 ήταν μόνο 24.544.643 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με το υπόμνημα που παρατίθεται, «η τράπεζα, παρασυρόμενη από το κλίμα οικονομικής ευφορίας, χορήγησε σημαντικά ποσά για μεγάλες αναπτύξεις, χωρίς να ληφθεί υπόψη η πιθανότητα ύφεσης ή έστω στασιμότητας στην αγορά και χωρίς ουσιαστικό έλεγχο της προόδου των έργων».

Το συγκρότημα «Λεπτός» το καλοκαίρι του 2013 είχε μέγιστες υποχρεώσεις γύρω στα 510 εκατ. ευρώ. Το 2011 το σύνολο των οικονομικών υποχρεώσεων του συγκροτήματος έναντι της Τράπεζας ήταν 235.010124 εκατ. ευρώ, ενώ την 1/1/2006 χρωστούσε στην τράπεζα 84.305. 768 ευρώ. Όπως αναφέρεται στο σχετικό υπόμνημα της Τράπεζας Κύπρου, «το συγκρότημα Λεπτός από την 1/9/2009 λόγω έλλειψης ρευστότητας δεν ήταν σε θέση να καλύψει ούτε τους δεδουλευμένους τόκους των δανείων και επανειλημμένα τα δάνεια έτυχαν αναχρηματοδότησης (επιμήκυνση περιόδου αποπληρωμής, κεφαλαιοποίηση δεδουλευμένων τόκων και εξόφληση ληξιπρόθεσμων δανείων με τη χορήγηση νέων). Παρά την προβληματική ιστορική συναλλακτική συμπεριφορά του συγκροτήματος, η τράπεζα συνέχισε να αυξάνει τη δανειακή της σχέση με το συγκρότημα χωρίς να διασφαλίζεται η αποπληρωμή της».

Σιακόλας

Με βάση τα οικονομικά στοιχεία του 2012, η μεγίστη υποχρέωση του συγκροτήματος στην Τράπεζα Κύπρου ανέρχεται στα 336 εκατ. ευρώ. Τα στοιχεία προκύπτουν από την ανάλυση της συνεργασίας της Τράπεζας Κύπρου και της πρώην Λαϊκής Τράπεζας. «Για το συγκρότημα εκκρεμεί αναδιάρθρωση δανεισμού με κεφαλαιοποίηση τόκων, αναστολή πληρωμής δόσεων και επιμήκυνση αποπληρωμής δανείων. Με την πρόσφατη πώληση του μεριδίου της ΜΤΝ και αποσύνδεσής της από το συγκρότημα οι υποχρεώσεις και το άνοιγμα εξασφαλίσεων του συγκροτήματος μειώθηκαν κατά 30 εκατ. Με την πλήρη εξόφληση του δανείου της Amaracos που έχει δοθεί για εξαγορά της MTN θα μειωθούν ακόμα 30 εκατ. ευρώ».

Μεγάλοι

• Το συγκρότημα του κ. Χριστόδουλου Έλληνα (SFS Group) οφείλει συνολικά 80.689.515 εκατ. ευρώ σε σχέση με 48.879.776 εκατ. ευρώ το 2006. Όπως αναφέρεται στο υπόμνημα της Τράπεζας Κύπρου, «η δανειοδότηση του συγκροτήματος θεωρείται αδικαιολόγητη, αφού χορηγήθηκε δανεισμός σε εταιρείες χωρίς να προσκομισθούν ελεγμένες οικονομικές καταστάσεις ή άλλα οικονομικά στοιχεία… Το συγκρότημα είναι σήμερα υπερδανεισμένο και σε συνδυασμό με τη μείωση του κύκλου εργασιών δεν είναι σε θέση να πληρώνει τις τραπεζικές του υποχρεώσεις».
• Το συγκρότημα Φραγκούδη και Στεφάνου οφείλει στην Τράπεζα 63.544.115 εκατ. ευρώ σε σχέση με 9,5 το 2006. Το σχετικό υπόμνημα αναφέρει: «Παρά την απουσία ικανότητας αποπληρωμής αλλά και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των μετόχων για κάλυψη υποχρεώσεων από προσωπικά κεφάλαια η τράπεζα συνέχιζε να δανειοδοτεί το συγκρότημα για κάλυψη των υποχρεώσεών του».
• Υπερδανεισμένα είναι επίσης τα συγκροτήματα Quality Group με 73.590.397 εκατ. ευρώ, Aqua Sol Hotels με 86.409.405 εκατ. ευρώ και Ocean Tankers με 50.703 005 εκατ. ευρώ, Libra Group με 114.025.179 εκατ. ευρώ, το συγκρότημα Tsokkos με 230 εκατ. ευρώ, το Hassapis Group με 130.077. 890 εκατ ευρώ και το Thanos Group με 48,745.895 εκατ ευρώ. Στα σχετικά υπομνήματα γίνεται λόγος για προβληματική συμπεριφορά λογαριασμών και σε υποθέσεις ότι θα υπήρχαν συνεχείς αυξανόμενες πωλήσεις και εισροές κεφαλαίων από άλλες δραστηριότητες.


Το συγκρότημα Λαϊκού

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας Κύπρου έως και το 2011 σοβαρά προβλήματα έχει και ο Όμιλος Λαϊκού με σύνολο χρεών 51.029.752 εκατ. ευρώ. Το 2006 τα χρέη του Laikon Group ήταν 22.912.660 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με το υπόμνημα της τράπεζας, «οι πελάτες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας κατά τα τελευταία 5 χρόνια. […] Παρά την έλλειψη ικανότητας αποπληρωμής από τις ίδιες εργασίες η τράπεζα συνέχιζε να αυξάνει τη δανειακή της σχέση με το συγκρότημα στηριζόμενη στις υποσχέσεις για εκποιήσεις περιουσίας από τους πελάτες κάτι που ακόμα δεν έχει πράξει».

Η διάλεκτος της Κύπρου

Οι Έλληνες της Κύπρου, της Κρήτης και οι Πόντιοι έχουν ένα σημαντικό γλωσσικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους υπόλοιπους Έλληνες. Πέραν της ελληνικής γλώσσας ομιλούν και ζώσες διαλέκτους της ελληνικής. Διαλέκτους που στηρίζονται στην ομηρική, την αττική και την ελληνιστική. Κι αυτές διάλεκτοι ήταν, αφού η πλούσια γλωσσική παράδοση των Ελλήνων και ενίοτε ο τοπικισμός τους, επέτρεπε να υπάρχουν αρκετές γλωσσικές διαφοροποιήσεις.

Η κυπριακή διάλεκτος μάλιστα μέσα από τους αιώνες, και είμαστε σίγουροι ότι αυτό δεν το γνωρίζει ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, υπήρξε μια από αυτές τις ομιλούσες λαλιές που εμπλούτισαν και γαλβάνισαν τη νεοελληνική. Το «Χρονικό» του Λεόντιου Μαχαιρά, του Βουστρώνιου και ακόμα τα πετραρχικά υπό αγνώστου κυπριακά σονέτα, σε συνδυασμό με τα κείμενα του Κωνσταντινουπολίτη Πτωχοπρόδρομου, αποτελούν τη βάση της σύγχρονης νεοελληνικής σύμφωνα με μεγάλους νεοελληνιστές όπως ο Γ. Σαββίδης και ο Κεχαγιόγλου.

Διαβάζοντας κανείς την εγκύκλιο που συνέταξαν εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου κάποιοι ψευδο-αμύντορες της ελληνικής γλώσσας διαπιστώνει ένα απύθμενο κόμπλεξ που μας κληροδότησαν κάποιοι εκκλησιαστικοί ταγοί και κάποιοι «καλαμαράδες» δάσκαλοι οι οποίοι ήρθαν και δίδαξαν στην Κύπρο στα τέλη του 19ου αιώνα - αρχές του 20ού αιώνα.
Τότε επεκράτησε ότι καθετί το κυπριακό δεν είναι και ελληνικό, με την εντύπωση αυτή να αποκτά εξωπραγματικές διαστάσεις λόγω και της εκκρεμότητας στο Κυπριακό και της αναζήτησης εκ μέρους των Τ/Κ ενός κυπριωτισμού για να αποφύγουν την ολοκληρωτική εξάρτηση από την Τουρκία.

Κι όμως η κυπριακή διάλεκτος είναι ελληνική διάλεκτος, είτε αυτή τη μιλούσαν Ελληνοκύπριοι, είτε Τουρκοκύπριοι. Από αυτό και μόνο θα έπρεπε κανείς να υποκλιθεί ταπεινά σε έναν λαό που πέρασε μέσα από μύριους κατακτητές και κατάφερε να συντηρήσει τη γλώσσα του.
Αντ’ αυτού ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου έρχεται να μηδενίσει έναν Δημήτρη Λιπέρτη, έναν Βασίλη Μιχαηλίδη, έναν Μιχάλη Πασιαρδή, έναν Κώστα Μόντη, 'ενα Μιχάλη Πιτσιλλίδη, χιλιάδες λαϊκούς ποιητές και τσιαττιστάδες.

Έρχεται ένας ημιμαθής παπάς να σκοτώσει μια διάλεκτο που κουβαλάμε μέσα μας για αιώνες, η οποία μας συντηρεί και μας τέρπει. Η οποία όμως στέλνει στον Μακαριότατο ένα μήνυμα: ότι αυτή είναι «έναν παναΰριν π’ αρκινά κι αυτός έναν παναΰριν που τελειώνει». Η τέλος πάντων έναν παναϋριν σκέτο!