Τα σύνορά μας στην Κερύνεια

Το κακό σε αυτή τη χώρα είναι ότι όσοι ξέρουν πώς να την κυβερνήσουν είναι πολύ απασχολημένοι, οδηγώντας ταξί ή κουρεύοντας μαλλιά.

Το συμπέρασμα του Μπερνς δεν είναι επιφανειακό ή αβίαστο. Τις τελευταίες μέρες ο γράφων κυκλοφορεί πολύ με ταξί και έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει πόσο οξυδερκείς είναι αυτοί οι άνθρωποι. Τους κατονομάζεις μια οδό και, λες και έχουν ενσωματωμένο navigator στον εγκέφαλό τους, σε πάνε στη δουλειά σου στο πι και φι.

Ο οδικός χάρτης τους στο Κυπριακό είναι εξίσου εντυπωσιακός.

Ο νεαρός ταξιτζής με πήρε από τον «Πολίτη» και κινήσαμε για τον Στρόβολο. Η εφημερίδα Πολίτης πάντα ιντριγκάρει το συνομιλητή σου για το Κυπριακό.

-Τι γίνεται, έσιει λύση;

- Δύσκολα τα πράγματα, αλλά να δούμε το εξάμηνο που έρχεται. Εσύ τι λές;

- Εγώ είμαι από την Κερύνεια.

-Δεν βλέπεις λύση δηλαδή;

- Όι, βλέπω λύση. Εν’ άλλοι που δεν βλέπουν.

- Τι εννοείς με αυτό;

- Εγώ στην Κερύνεια με 50.000 Τούρκους δεν πάω να ζήσω. Εκτός τζι αν φύουν ούλλοι. Εν να φύουν όμως; Είδες κανέναν μες σ’ τούντον τόπον να θέλει να πολεμήσει; Ούλλον πόρτους!

- Τι θα πρότεινες δηλαδή αφού θέλεις λύση;

- Εγώ παντρεύτηκα Λευκωσιάτισσα, έχω δύο μωρά. Οι Κερυνειώτες δεν μπορούν να επιστρέψουν και το ξέρουν ούλλοι. Αυτό που μένει είναι να μας αποζημιώσουν ή να μας δώσουν τις περιουσίες που άφησαν οι Τ/Κ που ποδά. Αλλά πού να σκεφτούν έτσι; Αφήνουν τους Τ/Κ τζιαι έρκουνται τζιαι πουλούν τες τζιαι τες άλλες εδώκαν τες σε κάποιους επιχειρηματίες. Εμείς εν να μείνουμε επί ξύλου κρεμμάμενοι. Στο κάτω–κάτω, εάν θέλουν αντικατοχικό και τον εννοούν, ας μας δώσουν τζιαι μας γην τζιαι να αγωνιζόμαστε μαζί έως τη Δευτέρα Παρουσία. Οι Πολιτικοί μας κάμνουν αγώνα πάσ’ στην ράσιην μας.

        Ο νεαρός ταξιτζής προφανώς δεν θέλει να κατανοήσει τη θέση που διατύπωσε προχθές ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ότι κάνουμε όσα μπορούμε να κάνουμε, αλλά σκοντάφτουμε πάνω στην τουρκική αδιαλλαξία. Τα 37 χρόνια που έχουν περάσει είναι πολλά. Προφανώς δεν ανέχεται το διπλωματικά αδιέξοδο παιχνίδι του Προέδρου Χριστόφια, ούτε τις υποσχέσεις Αναστασιάδη ότι αν βγει πρόεδρος θα το λύσει, ούτε κυρίως τις θέσεις διαφόρων πολιτικών του Κέντρου ότι θα πρέπει να περάσουμε στο σχέδιο Β και να αγωνιστούμε για να εκθέσουμε την Τουρκία. Όλα αυτά τα χαρακτηρίζει με την παροιμιώδη κυπριακή λέξη «πόρτους».

Το είπε εξάλλου και ο Βίλχελμ Ράιχ στο «Άκου Ανθρωπάκο»: «Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν δύο ειδών ήχοι. Το βούισμα της καταιγίδας πάνω από τις βουνοκορφές και η πορδή». Το βούισμα αυτό το άκουσαν οι Αυξεντίου, Μάτσης, οι Μισιαούλης και Καβάζογλου, ο Κουτλού Ανταλί, που έδωσαν τη ζωή τους για τα πιστεύω τους. Στη χώρα μας οι πολιτικοί μας πέρδονται και ζουν με την ψευδαίσθηση ότι η πορδή τους έχει άρωμα βιολέτας.

Η απάντηση

Βεβαίως, κάποιοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι έχουν έτοιμη την απάντησή τους. «Ο ταξιτζής είναι ενδοτικός. Έχει προσχωρήσει στις θέσεις των Τούρκων. Αγόρασε το ταξί του με λεφτά της UNOPS».

Οι πολιτικοί μας κοιτάζουν το μέλλον με αισιοδοξία, αφού, όπως είπε και προχθές ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχουμε γίνει ισχυρότεροι ως κράτος. Επιπρόσθετα δε ο Μάριος Καρογιάν, σε πρόσφατη ομιλία του, μας είπε ότι η ανακάλυψη των κοιτασμάτων φυσικού αερίου έχει αλλάξει τα γεωπολιτικά δεδομένα και πλέον μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία.

Όλοι, εν ολίγοις, επενδύουν στο μέλλον, χωρίς να αποκαλύπτουν την πιο σίγουρη διάσταση του μέλλοντος: Το θάνατο. Αυτό είναι το πιο σίγουρο μέλλον που έχουμε όλοι ως θνητοί. Ξεχνούν να μας πουν ότι μετά το θάνατο θα κριθούμε όλοι με βάση το τι κάναμε στο παρόν μας.

Και ποιο ήταν το παρόν μας;

·       Εισπράτταμε παχυλούς μισθούς και παχυλότερες συντάξεις.

·        Κυκλοφορούσαμε με θωρακισμένες μερσεντές.

·       Βγάζαμε πατριωτικούς δεκάρικους αφήνοντας την Κύπρο μέρα με τη ημέρα να τουρκεύει.

·       Επιτρέψαμε στη διχοτόμηση να επικρατήσει, διότι δεν είχαμε το θάρρος να πάρουμε σκληρές αποφάσεις. 

Ρεαλισμός

Σε αυτόν τον τόπο οι πολιτικοί μας καλούνται πάραυτα να αποδείξουν ότι οι καρέκλες στις οποίες κάθονται δεν τους έχουν δημιουργήσει αιμορροΐδες στο μυαλό.

Η Τουρκία δεν θέλει λύση, διότι ξέρει ότι έχει πάρει πολλά στην Κύπρο και ότι με τη λύση μόνο να δώσει πίσω έχει. Αν δώσει έδαφος, εξανεμίζεται ο στόχος της να δημιουργήσει για ολόκληρη την Κύπρο μια νέα Αλεξανδρέττα. Αν οι Τ/Κ γίνουν Ευρωπαίοι πολίτες, γνωρίζει ότι δεν θα μπορεί πλέον να τους χρησιμοποιεί για τα δικά της συμφέροντα. Αν όλη η Κύπρος ενταχθεί στο Σένγκεν και στο ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας, τότε δεν θα μπορεί να δικαιολογήσει στην Κύπρο ούτε την παρουσία ενός Τούρκου στρατιώτη. Αν Ε/Κ και Τ/Κ εκλέγουν από κοινού τους ηγέτες τους, η Τουρκία δεν θα μπορεί να διοικεί τα κατεχόμενα με τους εγκάθετούς της.

Αντί να κοιτάξουμε τα πιο πάνω, ασχολούμαστε με τον Ντάουνερ και την απογραφή. Νέα θέση μας πλέον είναι ότι την απογραφή πρέπει να την διενεργήσει η Κυπριακή Δημοκρατία. Πώς αλλιώς: Τα σύνορά μας είναι, ως γνωστόν, στην Κερύνεια.